Το OpenStreetMap στα 20
Από τον Στιβ Κοστ
Το δοκίμιο αυτό επαναναρτάτει με άδεια του γράφοντος από το Substack του.
Πριν δύο δεκαετίες, ήξερα ότι ένας χάρτης του κόσμου με την μορφή wiki θα λειτουργούσε. Φαινόταν προφανές με δεδομένο την επιτυχία της Βικιπαίδειας και του Linux. Αλλά δεν ήξερα ότι το OpenStreetMap θα λειτουργούσε μέχρι πολύ αργότερα.
Έδειχνε σε κάποιον νέο προς το OSM πως να προσθέσει δεδομένα στο χάρτη. Ζητούσα ένα μέρος που γνώριζε καλά, έκανα ζουμ σε αυτή τη περιοχή και έυρισκα κάτι για διόρθωση. Το κλειδί ήταν να βγάλω μια γρήγορη νίκη δείχνοντας τον χάρτη πριν και αφού τον βελτίωσε. Να πάρει μια δόση ντοπαμίνης πως έκανε τον κόσμο ελάχιστα καλύτερο.
Αυτό το άτομο ζήτησε να δούμε την Κούβα.
Αυτό ήταν μια πρόκληση, και έπρεπε να μετριάσω τις εντυπώσεις. Το OpenStreetMap αυτή την περίοδο είχε ικανοποιητικούς χάρτες για μεγάλες Δυτικές χώρες, αλλά περίμενα, όπως του εξήγησα, ότι η Κούβα θα ήταν μια κενή επιφάνεια.
Η Κούβα είχε διπλή δυσκολία όχι μόνο λόγω οικονομικών παραγόντων που περιορίζουν τον ελεύθερο χρόνο και την ικανότητα των ανθρώπων να συνεισφέρουν σε ανοιχτά εγχειρήματα, αλλά και επίσης ότι το διαδίκτυο ήταν (στην πράξη, αν όχι νομικά) απαγορευμένο, όπως και οι υπολογιστές.
Όταν εστίασα στην Κούβα εκείνη τη μέρα, ήταν η τελευταία φορά που έμεινα έκπληκτος με το OSM, και τότε σταμάτησα να ανησυχώ αν λειτουργεί ως εγχείρημα: Η Κούβα έχει δρόμους, πάρκα, νοσοκομεία, και κάθετι που μπορούσε να φανταστεί κανείς, είχε χαρτογραφηθεί ήδη.
Το OpenStreetMap έχει μεγαλώσει εκθετικά ή τετραγωνικά τα τελευταία είκοσι χρόνια, ανάλογα με την τη μονάδα μέτρησης που σας ενδιαφέρει. Η ανάμειξη μου αυξάνει και μειώνεται όπως οι αδερφές ψυχές που ταλαντεύεται ανάμεσα στον ενθουσιασμό, και, αναπόφευκτα, θέλουν το καλύτερο ο ένας για τον άλλον στην ζωή τους μετά την σχέση τους.
Η ιστορία δεν είναι τόσο σε σχέση με τα δεδομένα και τη τεχνολογία, και δεν ήταν ποτέ έτσι. Είναι οι άνθρωποι.
Όπως είπε ο Τζον Μπόιντ, είναι οι άνθρωποι, μετά οι ιδέες και μετά η τεχνολογία. Ποτέ το αντίστροφο.
Άνθρωποι: Οι άνθρωποι που ήθελαν να χαρτογραφήσουν απλά δεν ήταν στα προϋπάρχοντα «στρατόπεδα» εξ ορισμού. Σε μεγάλο βαθμό δεν εργαζόντουσαν καθόλου στη γεωγραφία. Απλά ήθελαν έναν τρόπο να κάνουν τον χάρτη καλύτερο. Κυβερνήσεις, πανεπιστήμια και εταιρείες είχαν πληθώρα λόγων που η δημόσια χαρτογράφηση δεν ήταν δυνατή, αλλά δεν είχαν πραγματική λύση.
Ιδέες: Το να επιτραπεί σε εθελοντές να επεξεργαστούν έναν χάρτη το 2004 ήταν πολύ απλά ανάθεμα και οριακά ανήκουστο. Τα χαρτογραφικά δεδομένα υποτίθεται ότι έπρεπε να είναι ελεγχόμενα, εγκεκριμένα, και προσεκτικά διαχειριζόμενα από ένα ιερατείο διευθυντών.
Τεχνολογία: Για όσους δεν είναι στο κλάδο, ενδεχομένως να μην γνωρίζετε ότι το OSM ουσιαστικά κάνει το ανάποδο από αυτό που ευαγγελίζονταν οι ακαδημαϊκές και κορυφαίες τεχνολογικές πλατφόρμες τον καιρό εκείνο. Χρειαζόταν ένα μοντέλο δεδομένων σχεδιασμένο για εθελοντές και όχι πληρωμένους επιμελητές. Οπότε, κάναμε ετικέτες αντί για οντολογίες, και κόμβους και γραμμές, αντί για στοιχεία υπηρεσίας διαδικτύου.
Δεν ξέρω πώς φαίνομαι στον κόσμο, αλλά για τον εαυτό μου φαίνομαι να είμαι μόνο ένα αγοράκι που παίζει στην ακρογιαλιά, που αποσπώ την προσοχή μου πότε πότε βρίσκοντας ένα πιο λείο βότσαλο ή ένα ομορφότερο κοχύλι από το κανονικό, ενώ ο μεγάλος ωκεανός της αλήθειας στέκει ανεξερεύνητος μπροστά μου. – Ισαάκ Νεύτων
Το OpenStreetMap κατόρθωσε να χαρτογραφήσει το κόσμο και να δώσει τα δεδομένα χωρίς αντίτιμο με σχεδόν μηδενικούς πόρους. Κατόρθωσε να παρακάμψει σχεδόν όλα τα προβλήματα που έχει η Βικιπαίδεια, καθώς αναπαριστούμε μονάχα γεγονόντα και όχι απόψεις.
Το ίδιο το εγχείρημα είναι εκπληκτικό. Και είναι υπέροχο που τόσο πολλοί το αγαπούν.
Εγώ όμως, είμαι πολύ πιο γοητευμένος με τι είναι τα άλλα βότσαλα της παραλίας. Τι άλλο μπορούμε να φτιάξουμε με σχεδόν καθόλου λεφτά που θα αλλάξει ριζικά τον κόσμο προς το καλύτερο;
Αν το OpenStreetMap είναι ένα μέσο, ποιό είναι το μήνυμα;
Για εμένα, είναι το ότι μπορούμε να πάμε από το τίποτα στο κάτι, ή το μηδέν στο ένα. Πολλοί από εμάς αγαπούν να κριτικάρουν κάτι που υπάρχει, ή ακόμα και την βελτίωσή του. Αλλά, η παιδική μου αφέλεια θεωρούσε ότι υπήρχαν πολλοί άλλοι ανθρώποι που χτίζουν νέα πράγματα. Ταυτολογικά αυτό απλά δεν μπορεί να είναι πραγματικότητα, αν όλοι προσπαθούσαμε να κάνουμε καινούργια πράγματα για μια οποιαδήποτε χρονική περίοδο, θα ήμασταν πολύ πιο εξελιγμένοι σε διάφορες τεχνολογικές κλίμακες.
Τι μας σταματά από το να κάνουμε νέα πράγματα; Φαίνεται πως υπάρχουν χιλιάδες λόγοι και δύο αντικρουόμενες δυνάμεις που μας κρατούν σε αδράνεια: ο φόβος και η ματαιοδοξία.
Ο φόβος της πραγματικής δημιουργίας, δείχνοντας την σε ανθρώπους θα σε σπρώξει από τη μία, και η ματαιοδοξία του έρωτα της ίδιας της ιδέας θα σε τραβήξει από την άλλη. Αυτές οι δυνάμεις εξισσοροπούνται τέλεια, όπως η παλίρροια. Θα μείνεις στη βαρυτική έλξη ενός νεκρού σημείου Λαγκράνζ, χωρίς να πραγματοποιείς την ιδέα, ούτε να την σκοτώνεις.
Δεν έχουν όλοι ιδέες, αλλά αν έχεις, σε ενθαρρύνω να πας να το κάνεις.
Όταν κάνεις το πράγμα, πιθανότατα θα πρέπει να το πετύχεις με τη μία. Νέα πράγματα συνήθως δεν λειτουργούν, ή θα πρέπει να τα αλλάξεις δραστικά. Οι πρώτες τέσσερις περίπου αναθεωρήσεις του OpenStreetMap ήταν όλες ριζικά διαφορετικές η μία από την άλλη και εξαρτόνταν από φίντμπακ από τον κόσμο για να τις κάνουν να λειτουργούν.
Το να σκοτώνεις τα νέα πράγματα σημαίνει ότι πρέπει να δοκιμάσεις πολλά από αυτά. Και αυτό, αντικατοπρίζεται στο OSM, όπου ξεκίνησα περίπου δέκα ιδέες εκείνο το καιρό. Το OSM πέτυχε. Μια άλλη αναλήφθηκε από άλλον. Οι υπόλοιπες στραγγαλίστηκαν από τη συνάντηση της πραγματικότητας και της ματαιοδοξίας.
Οπότε, γιορτάστε όλα όσα έχουμε πετύχει. Είναι καταπληκτικά.
Και μετά παρακαλώ γυρίστε το τιμόνι προς τον άνεμο και σκεφτείτε πως να το σκοτώσετε, φτιάχνοντας κάτι νέο ή καλύτερο.
–> Διαβάστε αυτή την ανάρτηση στο “Steve Coast’s Musings”
–> Υπογράψτε την Κάρτα για τα 20ά Γενέθλια του OpenStreetMap
–> Στηρίξτε ή Εγγραφείτε στο OpenStreetMap
To Ίδρυμα OpenStreetMap έιναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, που δημιουργήθηκε για να στηρίξει το εγχείρημα του OpenStreetMap. Είναι αφιερωμένο στην ανάπτυξη, εξέλιξη, και διανομή δωρεάν και ελεύθερων γεωχωρικών δεδομένων που μπορεί να χρησιμοποιήσει και να μοιραστεί ο οποιοσδήποτε. Το Ίδρυμα OpenStreetMap είναι ο ιδιοκτήτης και συντηρητής της υποδομής του εγχειρήματος OpenStreetMap, στηρίζεται οικονομικά σε συνδρομές μελών και δωρεές, και διοργανώνει το ετήσιο, διεθνές συνέδριο State of the Map. Οι εθελοντικές Ομάδες Εργασίας μας και ένα ολιγομελές βασικό προσωπικό δουλεύουν για να στηρίξουν το εγχείρημα OpenStreetMap. Εγγραφείτε στο Ίδρυμα OpenStreetMap για μόνο 15£ το χρόνο ή δωρεάν αν συμμετέχετε ενεργά στο OpenStreetMap.
